Τι να πεις στα πληγωμένα σύννεφα
σαν άφησαν ξοπίσω τους σκιές
και θύμησες βρεγμένες...

Σ' ένα παράθυρο με φως,
που ξάφνου νύχτωσε κι αφόρισε τον ήλιο,
τι έχεις να πεις...

Ανάσες σαν θα θυμηθείς - στιγμές ζωής -
τάφοι που σώπασαν και γέννησαν οδύνες,
τι να τους πεις...

Για τα τραγούδια τι να πεις
ψίθυροι που 'μειναν κι έσπειραν μοιρολόγια...

Και για το κύμα τι να πεις
απόσταγμα σαν έγινε, αλμύρα απελπισίας...

Τις υποσχέσεις πως να μην τις θυμηθείς
...σε είχα ικετέψει :
Φως, της ζωής μου φυλαχτό
ποτέ να μην χαθείς !
Μα ΄Συ θαρρώ σα ν' άκουσες
απ' τη πνοή μου σβήσε
σαν άνεμος....και έφυγες...

                Ειρήνη Μαγγανάρη * ΤΙ ΝΑ ΠΕΙΣ 
   

 Ειρήνη Μαγγανάρη