Ειρήνη
Στις Άναρχες Νύχτες που Ξεγυμνώνουν κάθε Ανάθεμα Ζωής....
Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2018
Τετάρτη 27 Ιουνίου 2018
Κύκλος
Ο κύκλος έκλεισε δώδεκα και πέντε ακριβώς.
Γυροβόλησε πίσω....
Ερειπωμένα χρόνια παρά κάτι
Σκιές με ονόματα και
προδομένες ευχές
σημάδια σπασμού και σπαραγμού.
Έμοιαζαν αχνάρια ήττας.
Ανήμεροι εφιάλτες.
Άγγιξε τους δείκτες
Χάιδεψε το περίγραμμα με τα στικτά της χέρια.
Πισωπατώντας ο
χρονοδείκτης
στη χτικιάρικη φλόγα της θύμησης
σκόνταψε σε μια λιόχαρη αποσκευή
μερτικό στο άκουσμα των κυττάρων της,
δώρο ζωής.
Με μάτια στεγνά τώρα πια σφάλισε τον κύκλο.
Τσαλακωμένος ο
ωροδείκτης κοντανάσαινε.
Θα έγραφε νέα φορά δίχως πτυχές,
μετέωρη θαμπή και
ξένη .
Ξεκούρδιστη φθορά στο χρόνο.
H διορία ανώφελη δεν
περίμενε τίποτα.
Γονάτισε… Γέρασε
Ειρήνη Μαγγανάρη
Κυριακή 29 Μαΐου 2016
Τι κι αν χτίζεις τη ζωή σου με σκυρόδεμα
αδέκαστος κουτρουβαλάει ο χρόνος και γκρεμίζει...
Ανήλιαγα κράσπεδα ο καιρός
μετράει τις μέρες της αβύσσου...
« Κλειστόν λόγω κατεδαφίσεως » γράφει ξέθωρα η ταμπέλα.
« Ένοχη και υπεύθυνη ερήμην σου »
μοιάζει με φάρσα αυθαίρετου το γκράφιτι στον τοίχο...
Ειρήνη Μαγγανάρη
φωτο διαδίκτυο
αδέκαστος κουτρουβαλάει ο χρόνος και γκρεμίζει...
Ανήλιαγα κράσπεδα ο καιρός
μετράει τις μέρες της αβύσσου...
« Κλειστόν λόγω κατεδαφίσεως » γράφει ξέθωρα η ταμπέλα.
« Ένοχη και υπεύθυνη ερήμην σου »
μοιάζει με φάρσα αυθαίρετου το γκράφιτι στον τοίχο...
Ειρήνη Μαγγανάρη
φωτο διαδίκτυο
Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016
Αφιλόξενος ουρανός
τ' αστέρια ανέλπιδα
κι ο ήλιος θυμωμένος.
Φθαρμένα βήματα θρηνούν
όνειρα λαβωμένα...
Βρώμικο το πεντάτσεπο
κι η ελπίδα ζαρωμένη
βαθειά μες την κωλότσεπη.
Μαζί, ευλαβικά βαλμένη
γλυκοπατάτα βιολετί
σ' ένα κουτί κονσέρβα.
Η σκούρα του φιγούρα
καθρέφτης σε βιτρίνα,
εμφύλιος η πατρίδα του
μνήματα τα δεινά της..
στέγη κι αξιοπρέπεια
φέραν στις κόγχες δάκρυ...
κι η παγωνιά ακόνιζε
τέχνη στην αντοχή του...
θολές οι προσδοκίες του
στο απέραντο του κόσμου...
θεμέλια που είναι ανύπαρκτα.
Οι αφετηρίες εκκρεμούν ...
μα του κόσμου όλες οι ψυχές
έχουν τον ίδιο τον παλμό
στις αρτηρίες των δρόμων.
Ειρήνη Μαγγανάρη « Στις αρτηρίες των δρόμων » μικρές ΕΚΔΟΣΕΙΣ
photo Ειδομένη Κιλκίς
τ' αστέρια ανέλπιδα
κι ο ήλιος θυμωμένος.
Φθαρμένα βήματα θρηνούν
όνειρα λαβωμένα...
Βρώμικο το πεντάτσεπο
κι η ελπίδα ζαρωμένη
βαθειά μες την κωλότσεπη.
Μαζί, ευλαβικά βαλμένη
γλυκοπατάτα βιολετί
σ' ένα κουτί κονσέρβα.
Η σκούρα του φιγούρα
καθρέφτης σε βιτρίνα,
εμφύλιος η πατρίδα του
μνήματα τα δεινά της..
στέγη κι αξιοπρέπεια
φέραν στις κόγχες δάκρυ...
κι η παγωνιά ακόνιζε
τέχνη στην αντοχή του...
θολές οι προσδοκίες του
στο απέραντο του κόσμου...
θεμέλια που είναι ανύπαρκτα.
Οι αφετηρίες εκκρεμούν ...
μα του κόσμου όλες οι ψυχές
έχουν τον ίδιο τον παλμό
στις αρτηρίες των δρόμων.
Ειρήνη Μαγγανάρη « Στις αρτηρίες των δρόμων » μικρές ΕΚΔΟΣΕΙΣ
photo Ειδομένη Κιλκίς
Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2015
Η μέρα στένεψε
και η νύχτα έρχεται δίχως να ρωτά...
αφέντρα σιωπηλή, βουβή
ορίζει τις διαδρομές του νου.
Κερνάει πολυφορεμένα Σάββατα
τσαλακωμένα
σαν αδειανά πουκάμισα λέει ο ποιητής...
Πάντα με έθλιβαν τα Φθινόπωρα...
τα νυχτωμένα Σάββατα μοιάζουν με ερημιά...
Ειρήνη Μαγγανάρη
photo by Irene Manganaris
και η νύχτα έρχεται δίχως να ρωτά...
αφέντρα σιωπηλή, βουβή
ορίζει τις διαδρομές του νου.
Κερνάει πολυφορεμένα Σάββατα
τσαλακωμένα
σαν αδειανά πουκάμισα λέει ο ποιητής...
Πάντα με έθλιβαν τα Φθινόπωρα...
τα νυχτωμένα Σάββατα μοιάζουν με ερημιά...
Ειρήνη Μαγγανάρη
photo by Irene Manganaris
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)